Η Δήλος και η συναυλία με τα καθαρόαιμα τελετουργικά στοιχεία

 

Η Δήλος και η συναυλία με τα καθαρόαιμα τελετουργικά στοιχεία

Η Δήλος και η συναυλία με τα καθαρόαιμα τελετουργικά στοιχεία

ΔΗΛΟΣ…… ένα ενεργειακό ιερό νησί της ελληνικής κοσμοθέασης με κατοίκους που άγγιζαν τις 30000, με τρείς ναούς αφιερωμένους στο θεό Απόλλωνα, το Άνδηρο των Λεόντων, τα περίφημα λιοντάρια, από μάρμαρο Νάξου, τα Προπύλαια, την Αγορά, το ιερό της Άρτεμη γεμάτο με εκατοντάδες Μαρμάρινα και Χάλκινα Αγάλματα, Λαμπρά κτήρια, την  Παλαίστρα και Θέατρο χωρητικότητας 5.000 θεατών.

Η ΔΗΛΟΣ καταστράφηκε δύο φορές πριν από δυο χιλιάδες εκατό χρόνια από επιδρομές που έγιναν εναντίον της όπου διέλυσαν τα πάντα και τα χρησιμοποίησαν ως οικοδομικά υλικά.

Τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες ο πληθυσμός του νησιού συρρικνώνεται και λεηλατείται σε μία σειρά αλλεπάλληλων καταστροφών από τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Λέοντα τον Ίσαυρο, από τους Σλάβους και από τους Σαρακηνούς καταλήγοντας το νησί της ΔΗΛΟΥ σε ένα απέραντο τόπο ερειπίων.

 Σε όλο το Μεσαίωνα θα υπηρετήσει τα γύρω νησιά αποκλειστικά ως τόπος προσπορισμού οικοδομικού υλικού, ενώ θα μετατραπεί σε μία τεράστια ασβεστοκάμινο, όπου μαρμάρινα μνημεία και γλυπτά λιώνουν για την παραγωγή ασβέστη.

Στις μέρες μας ακόμα οι κυβερνήσεις αναζητούν πόρους για να διατηρήσουν να αναδείξουν και να εμφανίσουν αυτό το μοναδικό θησαυρό του ελληνικού πολιτισμού διατηρώντας τον σε πλήρη απαξίωση.

Στο νησί της ΔΗΛΟΥ εκτός από τις ώρες επισκέψεων στον αρχαιολογικό χώρο της, οποιαδήποτε  άλλη ώρα, η πρόσβαση δεν επιτρέπεται, ειδικά μετά τη δύση του ηλίου και όλη τη διάρκεια της νύχτας.

Στο νησί το βράδυ παραμένουν μόνο οι φύλακες, που δέχεται το ίδιο το νησί να μείνουν και είναι πολλά τα δείγματα από φύλακες που δεν μπόρεσαν να μείνουν δεύτερο βράδυ στη Δήλο.

Στις 30 Μαΐου 2022  μετά από τις πολλές χιλιάδες  χρόνια της ιστορίας της, η Δήλος υποδέχτηκε ένα μουσικό γεγονός με μια ορχήστρα κλασικής μουσικής σε μια συναυλία συμβολικής αξίας όπως θέλουν να λένε οι διοργανωτές.

Συμμετείχε  η Ορχήστρα Νέων της Ευρωπαϊκής Ένωσης μαζί με Ουκρανούς και Ρώσους μουσικούς καθώς και με τη σολίστ ουκρανικής καταγωγής Diana Tishchenko στο βιολί και τον Έλληνα δεξιοτέχνη Σωκράτη Σινόπουλο στη λύρα.

Η διοργάνωση έγινε με συμπαραγωγή του World Human Forum της Αλεξάνδρας Μητσοτάκη  & του ARTE σε σύμπραξη με την Europa Nostra, το Ελληνικό Κέντρο Διαστήματος, το Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών “Δημόκριτος”, το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων ακόμα και της  NASA .

ΤΟ ALPHA MISSION – ΔELOS όπως ονομάστηκε η συναυλία, αφορά την  αποστολή ΑΡΤΕΜΙΣ της NASA που θα μεταφέρει την πρώτη γυναίκα στη Σελήνη μέχρι το 2025, μετά την αποστολή ΑΠΟΛΛΩΝ που μετέφερε τον πρώτο άνθρωπο στο φεγγάρι το 1969.

Τώρα γιατί οι επιστήμονες του πλανήτη σκίζουν τα ιμάτια τους ότι είναι αλήθεια η επίσκεψη  ανθρώπου στη σελήνη το 1969 και εδώ και πενήντα χρόνια ούτε επίσκεψη ξανά, ούτε φωνή, ούτε ακρόαση είναι κάτι που συζητιέται παγκόσμια και έχουν ακουστεί πολλά.

Οι διοργανωτές ανέφεραν στα μέσα μαζικής επικοινωνίας ότι με τη  συναυλία αυτή συνδέθηκε η προσπάθεια εξερεύνησης του διαστήματος  καθώς και με το ότι η Ανθρωπότητα δεν θα καταφέρει να αντιμετωπίσει επαρκώς τις προκλήσεις, αν δεν συνδυάσει τη σοφία του παρελθόντος με τη γνώση και τις δυνατότητες του σήμερα, τις ανθρωπιστικές επιστήμες με την επιστήμη, τη μυθολογία, την τέχνη και την πνευματικότητα με το διάστημα και την τεχνολογία..

Αυτά όλα επικοινωνήθηκαν από τους διοργανωτές ως καθαρόαιμη τελετουργική διαδικασία αλλά επιβεβαιώθηκαν και από τις επικλήσεις που ακουστήκαν στην διάρκεια της τελετής.

Ακόμα σε όλα τα άρθρα που δημοσιεύτηκαν για την προβολή της συναυλίας οι διοργανωτές έλεγαν ότι η συναυλία αφιερώνεται στη μνήμη του Βαγγέλη Παπαθανασίου.

Βέβαια είναι οξύμωρο να τιμάς την μνήμη ενός τόσο μεγάλου έλληνα μουσικού παγκόσμιας φήμης στη πατρίδα του σε μοναδικό ιερό νησί όπως η ΔΗΛΟ, με μια συναυλία   που διατηρεί  καθαρόαιμα τελετουργικά στοιχεία και στο πρόγραμμα της να μην περιλαμβάνει μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου αλλά να αποτελείται από τις «Τέσσερις εποχές» του Αντόνιο Βιβάλντι, ενός κοκκινομάλλη μουσικού αλλά και παπά ταυτόχρονα από τη Βενετία που έζησε μέχρι τα μέσα του 18ΟΥ Αιώνα και συγκαταλέγεται μεταξύ των δημοφιλέστερων και περισσότερο ηχογραφημένων μπαρόκ συνθετών.